گیتار پاپ/اکوستیک

شاید برای خیلیها سوال باشد که اصلا سبک پاپ چیه و فرق این سبک با بقیه ی سبکهای گیتار چیه. گیتار عموما به 4 دسته ی اصلی تقسیم میشه:

-کلاسیک
-اکوستیک/پاپ
-فلامنکو
-الکتریک

اکثرا بین مردم پیش میاد که گاهی اوقات سه سبک کلاسیک, اکوستیک, فلامنکو رو باهم اشتباه میگیرن. سبک کلاسیک همونطور که از اسمش پیداست, دنباله ی سبک کلاسیک هستش که شامل قطعات این دوره میشه. سبک فلامنکو, دنباله روی موسیقیه هیسپانیک هستش که در این سبک از تکنیکهای مختلفی که در کلاسیک استفاده نمیشه در اجرای قطعات استفاده میشه و هم ملودی داره هم ریتم. 

و اما سبک اکوستیک یا پاپ. مطمئنا همه ی شما وقتی که به موسیقی گوش میکنین متوجه صدای گیتار پشت صداهای دیگه (خواننده و ...) شدین که به صورت یک ریتم نواخته میشه. نواختن اینگونه ی ریتم اهنگ (که میتونه همراه ملودی باشه) رو میگن اکوستیک یا پاپ. برای نواختن این ریتمها معمولا از گیتار اکوستیک استفاده میشه, به دلیل اینکه از سیمهای استیل برخوردارن و بدنه ی نسبتا بزرگتری از گیتارهای کلاسیک و اکوستیک دارن که باعث میشه صدای بلندتری تولید کنن و صدا اکوی بیشتری داشته باشه. توجه داشته باشین که اگر از گیتار اکوستیک استفاده میکنید, از مضراب یا پیک استفاده کنید که ناخنتان اسیب نبینه. اگر از گیتار کلاسیک یا فلامنکو استفاده میکنید نیازی به پیک نیست چون سیمها نایلون هستند

لیلی افشار ، متولد سال 1338 در تهران ، از ده سالگی فراگیری گیتار را آغاز کرد . وی با درجه لیسانس و فوق لیسانس موسیقی در رشته نوازندگی گیتار از "کنسرواتوآر بوستون" و 
"کنسرواتوآر موسیقی نیوانگلند" فارق التحصیل شد و نخستین زنی در جهان بوده که موفق به اخذ درجه دکترا در نوازندگی گیتار شده است

خانم افشار مدتی نیز در "مرکز هنرهای تجسمی بنف" و "فستیوال موسیقی اسپن" تحصیل کرده و دیپلم شایستگی "آکادمی موسیقی کیجانا درسی ینا" ایتالیا نیز به وی اعطاء شده است

لیلی افشار یکی از دوازده نوازنده بین المللی گیتار بود که برای نواختن حضور "آندریاس سگویا" در کلاسهای پیشرفته وی ، در "دانشگاه کالیفرنیای جنوبی" انتخاب شد . آن موقع بود که
افشار پس از این کلاس {She will be a beautiful celebrity} ماتسرو سگویا پیش بینی کرد :
در مصاحبه ای در اخبار شامگاهی "ان بی سی" حضور یافت 

علاقه او به موسیقی معاصر منجر شد که از نخستین اجرا کنندگان آثار "رضا والی" ، " گری آیستر" ، "گرارد روژد" ، "لوریس چوبانیان" ، "آرن ملنس" ، "کامران اینجه" ، "باربارا کولب" ، "مرلین زیفرین" و " سالوادور بروتونس" از میان دیگران باشد
وی کنسرتهای متعددی در کشورهای ایران ، آمریکا ، انگلستان ، ایرلند ، کانادا ، فرانسه ، دانمارک ، ایتالیا ، آفریقا ، نیوزیلند ، استرالیا و آمریکای جنوبی برگزار کرده ، همچنین در " ویگمور هال لندن" ، "مرکز هنرهای اجرایی کندی" ، "فستیوال موسیقی گرند تیتن" ، "فستیوال موسیقی اسپن" ، " مدرسه هنرهای تجسمی بنف" ، "فستیوال موسیقی منتون" و "آکادمی آمریکیایی در رم" نواخته است
واشنگتن پست لیلی افشار را "فوق العاده معصوم" توصیف کرده است . او همچنین بعنوان بهترین گیتاریست کلاسیک زن برنده جایزه "ارویل ایچ. گیبسن" شده است

ضبط های لیلی افشار از "24 کاپریچوی گویا" اثر "کاستل نوئوو-تدسکو" ، "ساغر (تنگی می لعل)" ، "مسخ" و آخرین آنها "گذر در نوا" که توسط نشر کارگاه موسیقی منتشر شده اند

همچنین کتابی با عنوان "پنج آواز محلی ایرانی" منتشر و مقاله های لیلی افشار درباره کاستل نوئوو-تدسکو و فرانسثیسکو گویا به چند زبان در نشریات 
چاپ و منتشر شده اند "Gitarre & Laute" , "I1 Fronimo" , " Guitar Review"

لیلی افشار کرسی پروفسوری خود را برای "دانشگاه ممفیس" در سال 1989 بدست آورد و هجده سال است برنامه لیسانس و فوق لیسانس و دکترای نوازندگی گیتار در دانشگاه ممفیس را اداره میکند ، که در انجا نیز جایزه استاد برجسته دانشگاه در سال 2000 به وی تعلق گرفته است . دیگر جوایز او عبارتند از

Tennessee Arts Commission Individual Artist Fellowship Award in Music
The National Endowment for the Arts Recording Award
Top Prize in the Guitar Foundation of America Competition
Grand Prize in the Aspen Music Festival , Guitar Competition
First Prize in the Music Teachers' National Association
First Prize in the American String Teachers' Association, Guitar Competition

مستر کلاسهای ایشان هر از گاهی با ورود ایشان در ایران برگزار میشود . سخنانی که لیلی افشار خطاب به هنر جویانش میگوید: " از هنر جویانم میخواهم که شعر بگویند . این سبب میشود که ذهن آنها باز شود . بی هدف نباید پای تمرین نشست و سعی نکنید قطعات را از اجرای دیگران کپی کنید بلکه آنرا با حس خود اجرا کنید" . در اینده نزدیک متدهای آموزشی تالیف ایشان به بازار خواهد آمد 

میزان :

، خط هایی عمود بر خطوط حامل نت ها را از يكديگر جدا نموده اند . به این خط ها خط میزان (Measure Bar) گفته شده و فضایی که مابین دو خط میزان ایجاد می شود میزان (Measure) نامیده می شود . خط میزان به هیچ وجه باعث ایجاد وقفه در آهنگ نمی شود .